Common ground

Vir Emsie Mohr

Die fiskaallaksman skree deurdringend dun

uit die rand van sy wye grondgebied

van voorstedelike tuine en vlieg

na die wag-ʼn-bietjie voor die venster.

Die vrou kom uit die huis waar Paul Winter

se boggelrugwalvisse lonkend sing

vir voëls in koue, in toe skoendose,

op hittekussings en out T-hemde.

Sy klap die voordeur en roep: “Wáár is jy?”

Stap die tuin binne waar die walvislied

saam met koel sproeireën oor die blare sif.

Die fiskaal sirkel af uit die toppe,

sak fladder-fladder van tak tot tak af,

deur die vlinderspel van blare af, af

deur die koeltes tot by die meelbakkie

en pik die geelwit wurms gulsig op.